Λουάνγκ Πραμπάνγκ

(Luang Prabang). Πόλη (70.000 κάτ. το 2000) του βόρειου Λάος, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (16.875 τ. χλμ., 367.200 κάτ. το 1996). Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 350 μ., σε μικρή απόσταση από τη συμβολή των ποταμών Mεκόνγκ και Nαμ Σενγκ. Χτισμένη στη διασταύρωση χερσαίων και ποτάμιων οδών, η πόλη έχει μεγάλη στρατηγική σπουδαιότητα. Γνωστή και ως πόλη με τις 100 παγόδες, φιλοξενεί τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά μνημεία προς τη νότια πλευρά του αστικού πυρήνα, κάτω από τον ιερό λόφο του Φου Σι. Πρόκειται για τα ανάκτορα και διάφορα συγκροτήματα μοναχών, εκ των οποίων τα πιο ενδιαφέροντα είναι το Bατ Θατ (1548), το Bατ Tσιένγκ Θονγκ (ανακαινίστηκε το 1561), το Bατ Mάι (17ος αι.) και το Bατ Bισούν (που ξαναχτίστηκε το 1937). Σε οικονομικό και παραγωγικό επίπεδο η Λ.Π. αποτελεί βασική αγορά των γεωργικών προϊόντων της γύρω γόνιμης περιοχής, ενώ στην πόλη εδρεύουν βιομηχανίες υφασμάτων και επεξεργασίας ξύλου. Αξιόλογη κίνηση αναπτύσσεται στο αεροδρόμιο και στο ποτάμιο λιμάνι της. Ιστορία. Η Λ.Π. ιδρύθηκε περίπου το 1350 από τον Φα Nγκουμ σε μια περιοχή προϊστορικών εγκαταστάσεων. Μέχρι τον 16ο αι. ήταν η πρωτεύουσα του βασιλείου του Λαν Tσανγκ, που αποτέλεσε τον αρχικό πυρήνα του έθνους. Από το 1893 έως το 1954 βρισκόταν υπό τη γαλλική κυριαρχία, ενώ υπήρξε η βασιλική πρωτεύουσα (διοικητική πρωτεύουσα ήταν η πόλη Βιεντιάνε) του κράτους από το 1970 έως το 1975, οπότε η χώρα έγινε δημοκρατία. Το 1995 ολόκληρη η Λ.Π. ανακηρύχθηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.